Έ, άδρωπε, πού μασ  εσαι ν αρπάξεις, να στοιβάσεις,    την γην να κάμεις μάλιν σου, τον κόσμον ν αγκαλιάσεις. Σάν έρκεσαι, χαρρεύκεσαι τόν κόσμον εννά φάεις,         μμά πάλε πίσω νηστικός, σάν ηρτες, εννά πάεις

Κ. Θ. Καρνέρα

ΟΙΚΟΣΕΛΙΔΑ     ΟΔΟΣ ΗΡΩΩΝ     ΕΞΩΚΛΗΣΙΑ     ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ     ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ    ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ    ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ    ΑΡΘΡΑ    ΦΩΤΟ-ΞΥΛΟΤΥΜΒΟΥ    ΦΩΤΟ-ΚΑΤΟΧΗ   

 

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ   -    ΚοινοτικΟ ΣυμβοΥλιο ΞυλοτΥμβου    -      ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ    -   ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ     -    ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΣΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ

 

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ

 

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΡΝΕΡΑΣ

ΚΟΚΟΣ ΜΗΝΑ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΑΠΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΑΠΙΤΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΚΚΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΗΣ ΠΑΠΑΖΑΧΑΡΙΑ

  ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΗΣ

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΥΜΕΟΥ ΨΑΡΑ

.ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πολιτιστικά

Από κάθε γωνιά του νησιού μας την Τραπέζα, τη Λύση, την Πηγή τη Λεμύθου, τη Καλοψίδα, την Πάφο,ήταν οι πρώτοι κάτοικοι Ξυλοτύμπου.

Μέσα σε χρόνια δίσεκτα, κάτω από ξένους δυνάστες, χιλιάδες χρόνια σκλαβωμένη η Κύπρος, εζούσαν κατατρεγμένοι και βασανισμένοι. Γεννημένοι μέσα στη φτώχια και το πόνο της σκλαβιάς εζούσαν πάντα με την νοσταλγία μιας ελεύθερης ζωής. <<Σκλάβος δεν ζεις, δεν αναπνέεις, δεν έχεις γυναίκα, δεν έχεις παιδιά.>> Του σκλάβου η ζωή είναι ένα συνεχές μαρτύριο μια συνεχής φυλακή. Κι όταν πονάς αντί να κλαις το ρίχνεις στο τραγούδι.. Με το τραγούδι εκφράζεις το πόνο σου τη χαρά σου τη σκέψη σου.

Κι ο κάθε Κύπριος γνήσιος γόνος του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, κληρονόμος επηρεασμένος από τους αρχαίους ποιητές, τον Όμηρο, τον Κινύρα, τα δημοτικά μας τραγούδια, σ αυτό το νησί που το κύμα του πεφτε στ ακρογιάλι μ ένα τραγούδι στη θεά της ομορφιάς, που σαν φυσά τ αγέρι ψέλνει με τα φύλλα των δέντρων ύμνους και παιάνες στο Διγενή, στον Κωνσταντά και τόσους άλλους γνωστούς και άγνωστους ήρωες, γεννιέται και πεθαίνει με το τραγούδι στο στόμα. Είναι γεννημένος ποιητής. Η κάθε κουβέντα του, ο κάθε του λόγος είναι κι ένα τραγούδι.

Είναι στίχος γεμάτος έννοια, γεμάτος πάθος για το κάθε τι.  Στο πόνο του, στη χαρά του, στο έρωτα του και στη φιλία θα πει ένα τραγούδι.  Στο θάνατο ενός συγγενικού του προσώπου το κλάμα του είναι τραγούδι.  Θα ακούσεις γυναίκες να κλαίνε με τραγούδια με ακέραιους Ομηρικούς δεκαπεντασύλλαβους στίχους.

Οι προπάπποι μας  που ήλθαν, γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν εδώ, έφεραν μαζί τους αυτή τη ποιητική κληρονομιά που πηγάζει από τα βάθη των αιώνων μέχρι την εποχή μας.

Οι παππούδες μας που ήταν οι πρώτοι κάτοικοι, δυστυχώς σαν αγράμματοι που ήσαν τίποτα δεν άφησαν να τους θυμούμαστε.  Μόνο από στόμα σε στόμα μπορούσαν να φυλαχτούν μερικά .

Το κείμενο είναι παρμένο από το βιβλίο «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ   ΞΥΛΟΤΥΜΠΟΥ» Του Γεώργιου Χρ. Κασάπη. Έχει εκδοθεί το 1988.  Όποιος επιθυμεί να το προμηθευτεί ας επικοινωνήσει με το γιο του συκγραφέα Τάκη Γεωργίου Κασάπη στο τηλέφωνο 24723194

 

 
Contact with us  

Αυτή η σελίδα είναι αφιερωμένη σ όλους εμάς που με τόση ευκολία ξεπουλάμε τη πατρίδα μας  Πάμπος Τσόκκος 

ΟΙΚΟΣΕΛΙΔΑ     ΟΔΟΣ ΗΡΩΩΝ     ΕΞΩΚΛΗΣΙΑ     ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ     ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ    ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ    ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ    ΑΡΘΡΑ    ΦΩΤΟ-ΞΥΛΟΤΥΜΒΟΥ    ΦΩΤΟ-ΚΑΤΟΧΗ   

 

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ   -    ΚοινοτικΟ ΣυμβοΥλιο ΞυλοτΥμβου    -      ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ    -   ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ     -    ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΣΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ

Σχεδιασμός Ανάπτυξη Ιστοσελίδας: xylotymbou.org

Τελευταία  ενημέρωση: Σάββατο 20 Απριλίου 2013

To the top