|
|
|
«Πάρκο
Ειρήνης»
|
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
 |
Τα
Βρεττανικά Στρατόπεδα Κράτησης Εβραίων στην Κύπρο |
|
Με
το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και την εκκένωση των στρατοπέδων
συγκέντρωσης και καταναγκαστικής εργασίας των Ναζί, δεκάδες χιλιάδες
Εβραίοι που επέζησαν του Ολοκαυτώματος, πήραν το δρόμο της
επιστροφής για την πατρίδα τους, την γη ,που επρόκειτο σύντομα να
ονομαστεί κράτος του Ισραήλ που την περίοδο εκείνη βρισκόταν υπό
Βρετανική κυριαρχία. Σύφωνα με τους κανόνες της οποίας. Οι Βρετανοί
δεν επέτρεπαν την μετανάστευση Εβραίων και ανάγκαζαν τους πρόσφυγες που έφταναν στην Παλαιστίνη
να κατευθυνθούν
|
|
προς την Κύπρο και αλλού, όπου τους τοποθετούσαν σε καταυλισμούς,
μέχρι να ληφθεί απόφαση για το μέλλον τους. |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Μεταξύ Αυγούστου 1946 και Φεβρουαρίου 1949, 39 πλοία με Εβραίους
μετανάστες που προσπάθησαν να σπάσουν το βρετανικό αποκλεισμό της
Παλαιστίνης, κατασχέθηκαν και απελάθηκαν στην Κύπρο, όπου συστάθηκαν
12 στρατόπεδα για να τους φιλοξενήσουν. Κατά τη διάρκεια αυτής της
περιόδου, περίπου 52.000 Εβραίοι πρόσφυγες πέρασαν από τα στρατόπεδα
στην Κύπρο. 2.200 παιδιά γεννήθηκαν στα στρατόπεδα αυτή την περίοδο.
Μερικοί από τους μετανάστες παρέμειναν στα στρατόπεδα μόνο για
λίγους μήνες, πολλοί από αυτούς, ωστόσο, έμειναν εκεί για ένα χρόνο
και ακόμη περισσότερο.
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Η
ευθύνη για την ανέγερση, τη διαχείριση και την ασφάλεια των
στρατοπέδων ήταν στα χέρια του Βρετανικού στρατού στην Κύπρο, και
διέπετο από τους ισχύοντες κανόνες για τα στρατόπεδα αιχμαλώτων
πολέμου.
Οι
Εβραίοι απελαθέντες στην Κύπρο στεγάζονταν σε δύο είδη στρατοπέδων:
σε πέντε «θερινά στρατόπεδα» στηνπεριοχή Καράολος, κοντά στην πόλη
της Αμμοχώστου, όπου οι χώροι διαμονής ήταν αντίσκηνα, και σε επτά «χειμερινά
στρατόπεδα» στη Δεκέλεια και Ξυλοτύμβου, κοντά στην πόλη της
Λάρνακας, όπου ήταν κανονικά στρατιωτικά παραπήγματα του Βρετανικού
στρατού («μπαράγκεςΝίσσεν»).
|
 |
 |
 |
 |
 |
|
Στην αρχή, οι Κύπριοι ανησυχούσαν μήπως οι Εβραίοι πρόσφυγες έμεναν
μόνιμα στο νησί ή μήπως γινόταν εκμετάλευση των περιορισμένων
οικονομικών πόρων του νησιού από αυτούς. Ωστόσο, μόλις οι ανησυχίες
αυτές διαψεύστηκαν, άρχισαν να αναπτύσσονται φιλικές σχέσεις με τους
Εβραίους κρατούμενους. Οι Κύπριοι που εργάζονταν στα στρατόπεδα,
καθώς και στα χωριά γύρω απ’αυτά, συμπεριφέρονταν με θέρμη στους
απελαθέντες και ταυτίζονταν πραγματικά με τα δικά τους βάσανα,
γι’αυτό και πρόσφεραν στους Εβραίους πρόσφυγες υπηρεσίες και
αναγκαία αγαθά, βοηθώντας τους και εκφράζοντας έμπρακτα την
αλληλεγγύη τους.
Για
τον Εβραϊκό λαό, η περίοδος της απέλασης στην Κύπρο δεν ήταν παρά
ένα τελευταίο στάδιο στο μακρινό τους ταξίδι προς τη γη του Ισραήλ,
μια περίοδος ατελείωτων καταθλιπτικών μηνών, με δύσκολες συνθήκες
διαβίωσης. Αλλά, ακόμη και κάτω από αυτές τις συνθήκες,στα
στρατόπεδα κράτησης των Εβραιών προσφύγων υπήρχε ζωή.
65
χρόνια μετά που οι πύλες των Εβραϊκών στρατοπέδων κράτησης στην
Κύπρο έκλεισαν και οι πρόσφυγες μετανάστευσαν στο Ισραήλ, σχεδόν
κάθε στοιχείο για την ύπαρξη τους έχει εξαφανιστεί από το πρόσωπο
της γης, όχι όμωςκι από τις καρδιές των ανθρώπων. |
| |
|
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
| |
|
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
| |
|
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
 |
|
 |
|
 |
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Η ΟΜΗΛΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΚΟΙΝΟΤΑΡΧΗ ΧΡΙΣΤΑΚΗ
ΚΕΚΟΥΡΗ
Εκ μέρους του Κοινοτικού
Συμβουλίου σας καλωσορίζω στην Ξυλοτύμβου.
Dear guests and dear
friends from Israel welcome to Xylotymbou. |
|
|
|
|
|
|
|
Πριν από λίγο
καιρό λάβαμε μία επιστολή στο
Κοινοτικό Συμβούλιο , την
οποία μας απέστειλε η Πρεσβεία |
|
του Ισραήλ
σχετικά με την πρόθεση της να τιμήσει με αναμνηστική πλάκα την
κοινότητα μας, εις ένδειξη εκτίμησης του Ισραήλ προς τους κατοίκους
του χωριού μας, για την προσφορά
βοήθειας και αλληλεγγύης που παρείχαμε με τη στήριξη μας στους
Εβραίους πρόσφυγες στις δύσκολες στιγμές που βίωσαν στη Δεκέλεια την
περίοδο 1946-1949, κατά τη μετακίνηση τους στην πατρίδα τους. |
 |
 |
 |
|
|
|
|
 |
 |
 |
 |
Μετά την πρώτη
επαφή μας με την Πρεσβεία του Ισραήλ, κανείς δεν ανέμενε σε τόσο
σύντομο χρονικό διάστημα ότι θα αναπτύσσαμε νέους δεσμούς φιλίας και
αλληλεγγύης μεταξύ μας έχοντας ως κοινό εφαλτήριο την ιστορία να μας
ενώνει ανεξίτηλα, αλλά και το μέλλον να μας ενώνει με κοινά οράματα
ενισχύοντας περαιτέρω τη σύσφιξη των σχέσεων μας επισφραγίζοντας τον
πυλώνα φιλίας και αμοιβαίας εκτίμησης. |
|
|
|
|
|
|
|
Η δημιουργία και
τα εγκαίνια αυτού του μικρού σε μέγεθος χώρου, αλλά τεράστιου σε
συμβολισμούς και σημασία, θα θυμίζει σε εμάς
–τους κατοίκους της Ξυλοτύμπου–
ότι οι πρόγονοι μας για τους οποίους είμαστε περήφανοι, ήταν
απλοί και φιλόξενοι άνθρωποι, που πάνω απ’ όλα ένιωσαν ως χρέος τους
να βοηθήσουν τους κατατρεγμένους εκείνους ανθρώπους, ανεξαρτήτως
θρησκείας, καταγωγής, ή φυλής. Παρόλο που τους ήταν άγνωστοι,
εντούτοις έκαναν ότι ήταν δυνατόν, ώστε να τους βοηθήσουν ακόμα και
με κίνδυνο να συλληφθούν και να τιμωρηθούν από τους Άγγλους. Από
τους κάμπους της Δεκέλειας πέρασαν περίπου 50.000 Εβραίοι πρόσφυγες.
Αρκετοί από αυτούς δραπέτευαν μέσω του
χωριού μας και με τη βοήθεια συγχωριανών μας προσπαθούσαν να
φτάσουν στη θάλασσα της Αμμοχώστου, όπου μυστικά τους περίμεναν τα
πλοία για να τους μεταφέρουν στην πατρίδα τους. |
 |
 |
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Θέλουμε να
εκφράσουμε τη χαρά μας για τη δημιουργία αυτού του μνημείου, γιατί
αυτό συμβολίζει την αλληλεγγύη και τη φιλία μεταξύ των λαών της
Κύπρου και του Ισραήλ. Συμβολίζει τη μικρή συνεισφορά της κοινότητας
μας στη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, στο οποίο οι φίλοι μας
Εβραίοι ορθοπόδησαν, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν και
αντιμετωπίζουν μέχρι και σήμερα. Ευχόμαστε ολόψυχα, η σημερινή μέρα
να είναι η απαρχή μιας μακρόπνοης και ευρύτερης συνεργασίας της
κοινότητας μας με το κράτος του Ισραήλ.
Σας ευχαριστώ όλους για την εδώ
παρουσία σας. |
 |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
