Ξυλότυμπου φιλόξενον χωρκόν απού μυρίζει,

δράμιν να παραπονηχώ, το στόμαν μου βρωμίζει.

Στήν καλωσύνην έν έσιει πούποτε νά σέ φτάσουν

εξισιειλήσαν τα καλά, πόξω πού τά στενά σου.

Κόκου Μηνά

4–1–2009 Αιμοδοσία εις μνήμη Παναγιώτας Χάτζιαρου Στυλιανού

Πέταξε ανάλαφρη η ψυχή

Έφυγες νωρίς νωρίς

στης νιότης σου το άνθος

Χωρίς μια λέξη για να πεις

και χάθηκε το κάλλος

Πέταξε ανάλαφρη η ψυχή

στο ουράνιο περιβόλι

μέσα σε όμορφη γιορτή

σε υποδέχτηκαν οι αγγέλοι όλοι

Γιατί φεύγοντας χάρισες ζωή

σ ανθρώπους που πονούσαν

ίαση ή θαύμα να γενεί

το Θεό από καρδιάς παρακαλούσαν

 Κι ήρθαν οι πικραμένοι σου γονείς

σύζυγος αδέλφια συγγενείς

όργανα δικά σου να δωρίσουν

να βρει γαλήνη η ψυχή σου

Παράδειγμα σε μας να υποδείξουν

Η ψυχή σου ας είναι αγία

Και η μνήμη αιωνία

Το ποίημα έγραψε η κα Σούλα Ευσταθίου

και είναι αφιερωμένο εις μνήμη Παναγιώτας Χάτζιαρου Στυλιανού

Φωτογραφίες: Νάκης                  .